KLL tanısı konusunda klinik denemeleri yorumlamak ve karşılaştırmak ve düzenleyici kurumlar tarafından yeni terapötik ajanların onaylanması için tanı ve yanıt değerlendirmesi için standart kriterler gereklidir. Bu nedenle, kronik lenfositik lösemi (KLL) konusunda Ulusal Kanser Enstitüsü tarafından desteklenen bir Çalışma Grubu (NCI-WG), 1988 yılında CLL hastaları için klinik çalışmaların tasarlanması ve yürütülmesi için kılavuzlar yayınlamıştır. Bu, son on yılda, Yeni prognostik belirteçlerin, tanısal parametrelerin ve tedavi seçeneklerinin belirlenmesinde önemli ilerleme kaydedilmiştir. Bu Kronik Lenfositik Lösemi (IWCLL) Uluslararası Çalıştayı Klinik çalışmalarda ve genel uygulamada KLL yönetimi için güncellenmiş öneriler sağladı.
KLL Tanısı Giriş
1988 ve 1996’da, kronik lenfositik lösemi (KLL) ile ilgili Ulusal Kanser Enstitüsü tarafından desteklenen Çalışma Grubu (NCI-WG), farklı tedaviler arasındaki karşılaştırmaları kolaylaştırmak ve farklı tedaviler arasındaki karşılaştırmaları kolaylaştırmak için KLL hastaları için klinik çalışmaların tasarlanması ve yürütülmesi için kılavuzlar yayınladı. Bu hastalığın biyolojisi ile ilgili bilimsel çalışmalarda kullanılabilir. 1, 2 Gıda ve İlaç Dairesi, bu kılavuzları yeni ilaçların değerlendirilmesi ve onaylanmasında da benimsemiştir. Son on yılda, yeni prognostik belirteçlerin, tanı parametrelerinin ve tedavi seçeneklerinin tanımlanmasında kayda değer bir ilerleme kaydedilmiş, IWCLL destekli Çalışma Grubunun 1996 kriterlerini revize etmesine yol açmıştır. KLL tanısı çok büyük önem arz etmektedir.
KLL Tanısı Teşhisi
Dünya Sağlık Örgütü’nün hematopoietik neoplaziler sınıflaması, lösemik lösemik lenfomadan (SLL) sadece lösemik görünümüyle ayırt edilebilen lösemi, lenfositik lenfoma olarak tanımlanmaktadır. 3 Dünya Sağlık Örgütü sınıflandırmasında, KLL her zaman bir neoplastik B hücresi hastalığı iken, daha önce T-CLL olarak tarif edilen tipe artık T-hücresi prolymphocytic lösemi denir. 4
Hastanın KLL olduğu ve kıl hücre lösemisi gibi CLL gibi maskeleyebilen başka bir lenfoproliferatif hastalık veya dolaşımdaki villöz lenfositlerle birlikte manto hücre lenfoması, marjinal bölge lenfoması, dalak marjinal bölge lenfoması olduğunu doğrulamak önemlidir. foliküler lenfoma. Bunu başarmak için kan sayımı, kan yayması ve dolaşımdaki lenfoid hücrelerin bağışıklık fenotipini değerlendirmek önemlidir (bkz. “Kan” ve “İmmünofenotip”).
KLL Tanısı Kan
KLL tanısı , periferik kanda en az 3 ay boyunca 5 × 10 9 / LB lenfositlerden (5000 / μL) daha fazla veya eşit varlığını gerektirir . Dolaşan B lenfositlerinin klonalitesinin akış sitometrisi ile doğrulanması gerekir. Kan yaymasında bulunan lösemi hücreleri, karakteristik olarak küçük, sitoplazmanın dar bir sınırına sahip olgun lenfositler ve ayırt edilebilir nükleol içermeyen ve kısmen toplanmış kromatin içeren yoğun bir nükleusdur. Bu hücreler, daha büyük ya da atipik hücreler, yarılmış hücreler ya da kan lenfositlerinin% 55’ine kadarını içerebilen pro-fıbositler ile karıştırılmış olarak bulunabilir. 5Bu yüzdeyi aşan proliyositlerin bulunması, proliyositotik lösemi (B-hücresi PLL) teşhisini destekleyecektir. Hücre enkazı olarak bulunan Gumprecht nükleer gölgeleri veya leke hücreleri, KLL’de bulunan diğer karakteristik morfolojik özelliklerdir. KLL tanısı farklılıkları bu şekilde ortaya çıkmaktadır.